ADHD-medicatie
Deze nascholing is bijgewerkt in april 2025. ADHD is tegenwoordig een veelbesproken onderwerp, zowel binnen de medische wereld als in het publieke debat. Sinds de eerste versie van deze nascholing in 2014 is de aandacht voor ADHD alleen maar toegenomen. Discussies over medicalisering — bijvoorbeeld door de richtlijn ADHD bij volwassenen, die meer volwassenen toegang geeft tot behandeling — staan lijnrecht tegenover de beweging rond ‘neurodiversiteit’, die benadrukt dat afwijkend gedrag niet per se een stoornis is. Deze e-learning biedt een actuele update op het gebied van ADHD, mede naar aanleiding van nieuwe medicamenteuze opties en toenemende complexiteit in de behandeling. ADHD wordt vaak gezien als een stoornis bij kinderen, met typische symptomen als impulsiviteit en hyperactiviteit. De farmacologische behandeling bestaat grotendeels uit stimulantia zoals methylfenidaat en (lis)dexamfetamine, maar ook guanfacine en off-label middelen worden ingezet. Blok A bespreekt de farmacologie van de beschikbare middelen. Blok B gaat in op de effectiviteit en bijwerkingen in de klinische praktijk. Relevante, maar mogelijk niet in de G-standaard of Kennisbank opgenomen interacties worden eveneens belicht op basis van klinische inschatting. Deze nascholing biedt u daarmee een breed en actueel overzicht van de behandeling van ADHD.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- kent u de voornaamste kenmerken van ADHD
- kent u de standaarddoseringen en kunt u ze aanpassen aan het individu
- kent u alternatieven voor stimulantia
- weet u wat de werking en bijwerking en desbetreffende voorzorgsmaatregelen zijn
- bent u op de hoogte van de evidentie omtrent ‘zorgen’ wat betreft het gebruik van stimulantia