Zorgstandaard Psychotische stoornissen
Sinds 2012 wordt de Multidisciplinaire richtlijn schizofrenie gebruikt om de behandeling voor mensen met een psychotische stoornis vorm te geven. Inmiddels is er meer wetenschappelijke evidentie en praktijkkennis rondom deze doelgroep, waarbij in Australië klinische stadiëring is ontwikkeld. Volgens klinische stadiëring heeft de patiënt, afhankelijk van de fase waarin hij zit in zijn ziekteproces, behoefte aan bepaalde typen en een bepaalde intensiteit van interventies. De zorgstandaard Psychotische stoornissen, gebaseerd op de Multidisciplinaire richtlijn schizofrenie en de module Vroege Psychose, die ook in 2017 uitkomt, beschrijft welke diagnostiek en behandeling in welke fase standaard en welke optioneel dient te worden ingezet. Daarnaast beschrijft de zorgstandaard op welke manier de zorg rond de individuele patiënt vormgegeven kan worden, gericht op alle domeinen van herstel, waarbij de patiënt en zijn naasten een belangrijke rol hebben bij het kiezen van vorm en inhoud van het behandelproces. Dit artikel beschrijft de belangrijkste thema’s in de zorgstandaard Psychotische stoornissen, die in de loop van 2017 uitkomt.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- vanuit welke visie de zorgstandaard Psychotische stoornissen is opgebouwd
- wat herstel inhoudt en hoe herstelgericht gewerkt kan worden
- wat klinische stadiëring inhoudt
- welke interventies ingezet kunnen worden bij mensen met een psychotische stoornis
- wat dimensionele diagnostiek inhoudt en hoe wordt deze uitgevoerd
- als verpleegkundig specialist hoe de NICE-richtlijn, de richtlijn voor de behandeling van mensen met een psychotische kwetsbaarheid in Engeland, eruitziet
- als verpleegkundig specialist hoe in Engeland patiënten met een verhoogd risico op een psychose worden gediagnosticeerd
- als verpleegkundig specialist hoe in de NICE-richtlijn wordt omgegaan met herstel in de behandeling