Werken met de International Classification of Functioning
In dit artikel wordt beschreven hoe verpleegkundigen het zelfmanagement van patiënten kunnen bevorderen door het toepassen van de International Classification of Functioning (ICF) binnen het klinisch redeneerproces. Door met behulp van de ICF het functioneren in kaart te brengen en de krachten en klachten inzichtelijk te maken, worden gegevensverzameld om tot een verpleegkundige diagnose te komen. Daarnaast wordt in dit artikel stilgestaan bij het belang van classificeren door verpleegkundigen en verpleegkundig specialisten in de GGZ. Door dezelfde concepten en termen te gebruiken ontstaat een eenheid van taal en meer onderbouwing voor de zorg. De ICF is een classificatiesysteem waarmee het menselijk functioneren beschreven kan worden. Hierbij wordt uitgegaan van het gegeven dat omgevingsfactoren en persoonlijke factoren de gezondheid beïnvloeden. Dit sluit aan bij ontwikkelingen in de zorg, namelijk de veranderde kijk op gezondheid en de dimensies van herstel. De beschreven casuïstiek dient ter verduidelijking.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- beschrijven hoe het gezondheidsmodel van de ICF is opgebouwd
- welke classificatiesystemen in Nederland beschikbaar zijn voor verpleegkundigen
- aangeven waarom classificatiesystemen van belang zijn voor het vak verpleegkunde
- als verpleegkundig specialist uw leiderschap inzetten om de kennis en betrokkenheid van uw directe collega’s ten aanzien van het werken met de ICF te vergroten
- als verpleegkundig specialist waarom de ICF naadloos past bij de begrippen zelfmanagement en herstel
- als verpleegkundig specialist de relatie benoemen van de ICF met de NIC, NOC en NANDA
- als verpleegkundig specialist het proces van klinisch redeneren beschrijven met behulp van de ICF, NANDA NIC EN NOC
- als verpleegkundig specialist het functioneren van een patiënt beschrijven aan de hand van het gezondheidsmodel van de ICF