Praktische Pediatrie

Digitale media spelen een centrale rol in het leven van kinderen en jongeren, met zowel positieve als negatieve effecten op hun gezondheid. Dit artikel biedt kinderartsen praktische handvatten om mediagebruik te bespreken tijdens consulten. Aan de hand van evidence-based inzichten wordt uitgelegd hoe mediagebruik fysiologische, cognitieve en sociaal-emotionele aspecten van welzijn beïnvloedt. Dit artikel introduceert de vijf C’s (Content, Contact, Conduct, Contract/Commercie, Cross-cutting risks) als kader voor het identificeren van risico’s. Casussen illustreren hoe mediagebruik kan leiden tot klachten als slaapproblemen, somberheid en gedragsveranderingen. Kinderartsen leren leeftijdsspecifieke adviezen te geven en ouders te ondersteunen bij actieve mediaopvoeding. Ook wordt aandacht besteed aan thema’s als sharenting (ouders die beelden van hun kinderen delen op sociale media) en digitale jeugdcultuur. Door mediagebruik structureel mee te nemen in de anamnese, kunnen kinderartsen bijdragen aan preventie en aan het bevorderen van gezond digitaal gedrag bij kinderen en jongeren.

Een 13-jarig meisje zonder medische voorgeschiedenis presenteert zich op de Spoedeisende Hulp (SEH) na doorverwijzing door de huisarts. Ze heeft buikpijn en voelt zelf een zwelling onder in de buik. Daarbij heeft ze sinds drie dagen niet meer geplast. De urine zag er eerder normaal uit; wel was er dysurie. De ontlasting kwam voorheen dagelijks en was soepel, maar is sinds drie dagen brijig. Zij heeft nog nooit gemenstrueerd en is niet seksueel actief. Bij het lichamelijk onderzoek wordt een drukpijnlijke, vast-elastische zwelling onderin de buik gevoeld die reikt tot boven de navel. Er is geen koorts en het lichamelijk onderzoek levert geen andere afwijkingen op. Er wordt beeldvorming verricht met POCUS (Point of Care-ultrasound), waarop een retentieblaas met forse hydronefrose (graad 3) beiderzijds wordt gezien (figuur 1) en daarnaast een grote uterus met homogene vulling (figuur 2). Bij overig aanvullend onderzoek worden geen aanwijzingen voor infectie gezien en is er een normale nierfunctie, een laag bèta-hCG en een normaal urinesediment. Na inbrengen van een urinekatheter loopt er 1,2 liter urine af. Wat is uw (differentiaal)diagnose?

Coaching ter ondersteuning van carrièrekeuze van artsen | Allergische proctocolitis bij zuigelingen: remissie vaak binnen drie maanden!

Infographic over Hemofagocytaire Lymfohistiocytose (HLH)

De richtlijn ‘Koorts bij kinderen op de spoedeisende hulp’ is herzien. Ten opzichte van de vorige versie is er weinig nieuwe bewijslast ten aanzien van de klinische beoordeling en het beleid bij kinderen met koorts zonder focus. De herziene richtlijn is vooral aangepast naar aanleiding van nieuwe ontwikkelingen in diagnostische technieken en hulpmiddelen, zoals nieuwe biomarkers, Point-of-Care Ultrasound (POCUS) en predictiemodellen. Stroomdiagrammen zijn uit de nieuwe richtlijnen verwijderd, omdat ze vanuit de praktijk te strikt leken. In de samenvattingskaart staan aanbevelingen die enerzijds houvast geven bij het indiceren van aanvullende diagnostiek en behandeling, maar die anderzijds de ervaren arts ruimte bieden om af te wijken van de richtlijn, mits goed gedocumenteerd in het patiëntendossier. De samenvattingskaart bevat de NICE-stoplichtentabel met klinische symptomen en verwijst naar beslismodellen waarmee op gestandaardiseerde wijze het risico op een bacteriële infectie kan worden ingeschat.

Naftaleenintoxicatie presenteert zich met braken, koorts, diarree en hoofdpijn. Een hemolytische anemie en methemoglobinemie ontstaan daarbij na enkele dagen maar kunnen acuut optreden bij patiënten met een verhoogd risico hierop, zoals patiënten met een G6PD-deficiëntie. De behandeling is symptomatisch.