Physios

Voor delayed onset muscle soreness (doms) zijn er behandelingen genoeg, maar in wetenschappelijk onderzoek wordt hiervan beperkt succes gerapporteerd. Zo bestaat er in de literatuur geen eensluidende opvatting ten aanzien van het gebruik van massage bij herstelprocessen en/of preventie van DOMS.

Chronisch gestresste ratten worden gewoontedieren die doelgericht gedrag inruilen voor routine. Onderzoekers onderwierpen ratten aan chronische stress en die bleven een hendel induwen, ook als daar geen beloning tegenover stond.

In Nederland neemt het aantal geplaatste knieprothesen sterk toe. Ook hebben de patiënten steeds hogere verwachtingen van hun functioneren na een operatie. Voor een optimaal resultaat is het hele behandelingstraject van belang. Stapsgewijs wordt in dit artikel het behandelingstraject gevolgd, beginnend met de indicatiestelling, uitleg van de verschillende typen knieprothesen, de opbouw van een knieprothese, de organisatie rondom de operatie en het verloop van de ingreep zelf. Tot slot worden de postoperatieve complicaties en de directe nabehandeling besproken.

In de fysiotherapie wordt al langer gebruikgemaakt van tests om de cardiopulmonale belastbaarheid te bepalen. De traditionele maximaaltests mogen alleen uitgevoerd worden als een arts aanwezig is met AED-apparatuur. Het steep ramp-protocol is een maximaaltest die is ontwikkeld voor gebruik bij kwetsbare patiëntengroepen en kan geheel veilig in een eerstelijnssetting uitgevoerd worden. Dit artikel beschrijft de achtergrond, uitvoering en implementatie van de steep ramp-test en de submaximale Ästrand-fietstest.

Regeneratieve geneeskunde heeft de afgelopen decennia een enorme ontwikkeling doorgemaakt. Het nastreven van biologisch herstel van weefsels en organen gaat echter gepaard met een uitgebreid scala aan factoren die de uitkomst van dergelijke technieken kunnen beïnvloeden. Dit artikel geeft een overzicht van de recente celbiologische, klinische en fysiotherapeutische ontwikkelingen op het gebied van kraakbeenregeneratietechnieken.

Veel fysiotherapeuten vinden het optreden van winging en tilting lastig te corrigeren en daar komt bij dat er in de literatuur zeer beperkt evidence based informatie te vinden is. Het belangrijkste principe bij de controle van de scapula is dat het gewicht en positie van de arm een verstorende invloed hebben op de positie van de scapula. De thoracoscapulaire spiergroep moet anticiperen op deze krachtsuitoefening om een optimale positie van de scapula te waarborgen en zo bij te dragen aan een optimale stand in het glenohumerale gewricht. Het behandelen van fenomenen zoals winging en tilting is op te vatten als het corrigeren van bewegingsfouten. Inzichten over motorisch leren kunnen dan richting geven in de praktijk. In dit artikel wordt op basis van deze inzichten de oefentherapeutische interventie beschreven.