Nurse Academy

Een derde van de ouderen loopt na cardiochirurgie in het ziekenhuis complicaties op. Oudere patiënten moeten worden voorbereid op een ziekenhuisopname met cardiochirurgie. Dat blijkt uit recent onderzoek van de Hogeschool Utrecht en de Universiteit Utrecht in samenwerking met de Isala Klinieken in Zwolle, het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein en het UMC Utrecht. Een dergelijke voorbereiding in de wachttijd tot de ziekenhuisopname gebeurt nog nauwelijks. Intussen loopt 36% van de patiënten van 65 jaar en ouder in de fase na de operatie een delier, depressie, decubitus of een infectie op. Dit leidt vaak tot een verlengde ziekenhuisopname en een lagere kwaliteit van leven na de ziekenhuisopname. Het PREDOCS-programma is ontwikkeld om al een maand voor de operatie te kunnen voorspellen welke oudere patiënten een verhoogd risico hebben. Daarop volgt een specifieke voorbereiding, zodat de kans op complicaties na de operatie afneemt.

Chronisch veneuze insufficiëntie is een groter probleem voor mens en maatschappij dan lang is gedacht. Gewoonlijk kan de diagnose op basis van een anamnese en klinisch onderzoek worden gesteld. Aanvullend onderzoek is van belang om vast te stellen waar de insufficiëntie zich bevindt: in het oppervlakkige, het diepe of het perforerende veneuze systeem en of deze corrigeerbaar is. De behandelingsmogelijkheden bestaan uit compressietherapie, sclerocompressietherapie, laser- en radiofrequentieablatie en chirurgie.

Wat is er aan de hand? | Aan het werk | Naar de IC | Voorbereiding | De intubatie | Rust? | Problemen | De conclusie van de behandelend artsen

Lymfoedeem is een symptoom dat onder andere kan optreden na de behandeling van borstkanker. Lymfoedeem kan behoorlijk ingrijpen in de kwaliteit van leven. Voor patiënten die risico hebben op het ontwikkelen van lymfoedeem is het van belang op het juiste moment gerichte informatie te krijgen. Op basis daarvan kan men zelf keuzes maken in de re-integratie naar het dagelijks leven, zoals dat voor de behandeling werd geleid. De herziene richtlijn Lymfoedeem, die in mei 2014 is uitgekomen, biedt hierbij belangrijke handvatten. In dit artikel wordt de nieuwe richtlijn gehanteerd om een praktische invulling te geven aan een patiëntencasus.

Bij patiënten met hartritmestoornissen kan de cardioloog besluiten een pacemaker of een implanteerbare cardioverter defibrillator (ICD) te laten inbrengen. Een pacemaker wordt gebruikt bij te langzame ritmes en bij verstoorde geleiding in het hart. Om dit bij te sturen, geeft de pacemaker kleine stroomstootjes af, die de patiënt niet voelt. Anders is het bij gevaarlijke, niet te voorspellen hartritmestoornissen; daarbij kan een ICD worden geplaatst. Deze geeft shocks af om het hartritme te herstellen bij een acute, levensbedreigende ritmestoornis. Deze shocks zijn zichtbaar en worden wel gevoeld door de patiënt. In Nederland zijn op dit moment 80.000 pacemakerdragers en 30.000 ICD-dragers. Door vergrijzing van de bevolking, maar in het geval van ICD ook door de zich uitbreidende indicatiestelling, is dit aantal de afgelopen jaren explosief toegenomen.

Eind jaren tachtig van de vorige eeuw kwamen verontrustende berichten over ouderenmishandeling overwaaien uit met name Engeland en Amerika. Er volgden in Nederland toen meerdere onderzoeken naar aard en omvang van het verschijnsel. Sinds de jaren negentig staat ouderenmishandeling in Nederland steeds meer in de belangstelling. Ouderenmishandeling, niet te verwarren met oudermishandeling, valt onder huiselijk geweld. Instellingen zijn sinds 1 juli 2013 verplicht de Landelijke Meldcode huiselijk geweld te gebruiken. Ouderenmishandeling en grensoverschrijdend gedrag vraagt om kennis van de risicofactoren, verschijningsvormen en signalen. Aan de hand van casuïstiek komen in dit artikel verschillende verschijningsvormen van ouderenmishandeling aan de orde.