Nurse Academy

Verpleegkundigen meten vitale functies van hun patiënt om inzicht te krijgen in de klinische conditie. Draadloze, draagbare meetapparatuur biedt de mogelijkheid op afstand inzicht te krijgen in continue metingen van vitale functies. Dit artikel beschrijft wat continue monitoring (CM) van vitale functies in ziekenhuizen is, wat de meerwaarde kan zijn en wat verder nodig is voor de praktijk en toekomstig onderzoek.

Dit artikel beschrijft de casus van een patiënt die een levertransplantatie nodig heeft, maar geen bloedtransfusie wenst vanwege religieuze overtuigingen. De transfusiebeperking betekent extra risico’s voor een succesvolle (lever)transplantatie. Hierdoor ontstaat een dilemma, waarbij de hulpverleners twijfelen over de vraag of de patiënt wel of niet op de transplantatiewachtlijst moet worden gezet. Dit artikel beoogt inzicht te geven in de verschillende ethische en juridische overwegingen die op het spel staan. Het eindigt met een serie aanbevelingen voor zorgverleners. Deze overwegingen kunnen worden meegenomen in het besluit om de patiënt wel of niet op de lijst te zetten. Verpleegkundigen hebben een gezamenlijke en individuele professionele verantwoordelijkheid om verschillende ethische en juridische belangen zorgvuldig af te wegen.

Er is meer kennis, bekendheid en besef nodig over de impact van het foetaal alcoholsyndroom (FAS), omdat FAS niet kan worden genezen, maar wel (helemaal) kan worden voorkomen. Behalve preventie en vroegsignalering zijn interventies die gericht zijn op het voorkómen van alcoholgebruik tijdens de zwangerschap, van essentieel belang.

Aortaklepstenose (AoS) is een vernauwing of stenose van de aortaklep. Het is een aandoening die de bloedstroom vanuit het hart naar de aorta belemmert. Als de stenose toeneemt, komt er minder bloed en daarmee ook minder zuurstof naar de aorta, die de organen van zuurstofrijk bloed voorziet. Patiënten met AoS krijgen hierdoor geleidelijk meer klachten van kortademigheid, vermoeidheid en pijn op de borst. Het is belangrijk deze aandoening op tijd te diagnosticeren en te behandelen om schade aan het hart en het lichaam te voorkomen.

Selectief eetgedrag (‘picky eating’) komt veel voor bij kinderen (14% tot 50%), maar ook bij volwassenen. Wanneer dit verergert en tot lichamelijke problemen en/of problemen in het psychosociaal functioneren leidt, spreken we van een vermijdende/restrictieve voedselinnamestoornis oftewel ARFID (avoidant/restrictive food intake disorder). De stoornis is voor het eerst opgenomen in de DSM-5. Evidentie is daarom nog beperkt. In dit artikel worden de reeds bestaande inzichten uiteengezet.

In het eerste deel van deze twee artikelen werd ingegaan op cardiale oorzaken van syncope. Deze keer staat de reflexsyncope centraal. Hoewel wegrakingen veel voorkomen (3% van alle SEH-bezoeken), wordt de zorg voor patiënten met wegrakingen gekenmerkt door het uitblijven van een juiste diagnose, overbodige opnamen en onnodige diagnostiek. Dit komt door toenemende specialisatie en omdat geen enkel specialisme dit fenomeen als primair aandachtsgebied beschouwt. Daarbij komt de angst een levensbedreigende cardiale syncope te missen.