Nervus

Vasculaire afwijkingen van het cerebrum kunnen direct of indirect leiden tot cognitieve stoornissen. Vasculaire dementie is, in het concept van vascular cognitive impairment (VCI), de ernstigste uiting van vasculaire cerebrale schade. Vasculaire stoornissen spelen ook een pathofysiologisch nog niet opgehelderde rol bij het ontstaan van de ziekte van Alzheimer. Cerebrale vasculaire beschadiging kan de vorm hebben van beschadiging na een of meer onbloedige of bloedige beroertes (post-stroke dementie), maar berust in de meerderheid van de gevallen op wijdverspreide subcorticale beschadiging op basis van cerebrale small vessel disease. Het is in de praktijk vaak niet of nauwelijks mogelijk om van een aangetoonde vasculaire cerebrale beschadiging de precieze rol in en bijdrage aan de cognitieve stoornissen vast te stellen. Over behandeling en preventie van vasculaire cognitieve stoornissen bestaan nog maar heel weinig harde gegevens.

Trombocytentransfusie voor intracerebraal hematoom bij patiënt die trombocytenaggregatieremmer gebruikt? | Verlaging van systolische bloeddruk tot onder 140 mmHg bij acuut intracerebraal hematoom

Nieuwe focale neurologische uitval bij patiënten bekend met een hersentumor hoeft niet altijd tumorprogressie te betekenen.

De term ‘vanishing tumor’, waar overigens nooit een Nederlandstalig equivalent voor is bedacht, wordt sinds de jaren tachtig

Paraneoplastische neurologische syndromen (PNS) komen voor bij patiënten met een systemische of hematologische maligniteit. Vaak gaan PNS vooraf aan de diagnose van een maligniteit. De aandoeningen zijn immuungemedieerd en gaan gepaard met de vorming van antistoffen. We delen PNS in drie groepen in, afhankelijk van het type antigen waartegen de antistof zich richt. Het gaat om intracellulair cytoplasmatische/nucleaire, intracellulair synaptische en extracellulaire antigenen. Deze indeling is belangrijk omdat er een verschil is in pathogenese, tumorassociatie en behandelbaarheid. PNS veroorzaakt door antistoffen tegen extracellulaire antigenen reageren vaak goed op immuuntherapie, in tegenstelling tot PNS met antistoffen tegen intracellulaire antigenen. Kennis van de meest voorkomende tumortypen, de geassocieerde antistoffen en PNS is belangrijk. Het leidt tot snellere herkenning, gerichtere tumorscreening, snellere behandeling en betere uitkomsten. PNS kunnen perifere en/of centrale neurologische ziekten veroorzaken. In dit nascholingsartikel worden de PNS beschreven die vooral leiden tot stoornissen van het centraal zenuwstelsel.

Samenvatting van het artikel: Stupp R, Taillibert S, Kanner AA, et al. Maintenance therapy with tumor-treating fields plus