Psychedelica in de psychiatrie
Na een lange periode van stilte is het gebruik van psychedelica in de psychiatrie aan een heropleving begonnen – een ware renaissance. Na de ontdekking van LSD door Albert Hoffmann in 1938 en de eerste psychotrope ervaringen in 1943, volgde een periode van veelbelovend onderzoek. Toch leidde gebrekkige onderzoekspraktijken en overmatig enthousiasme tot een verbod in 1970, waardoor het wetenschappelijke veld jarenlang werd stilgelegd. Sinds de jaren ’80 is het tij langzaam gekeerd. Tegenwoordig tonen klinische studies opnieuw hoopgevende resultaten bij de behandeling van psychische aandoeningen. Tegelijkertijd blijven er risico’s en methodologische uitdagingen, en is waakzaamheid tegen overhaaste conclusies geboden. In deze nascholing worden bestaande en experimentele behandelmethoden met psychedelica besproken. Blok A behandelt klinisch toegepaste therapieën met (es)ketamine. Blok B richt zich op experimentele benaderingen, waaronder psilocybine en ayahuasca. MDMA is buiten beschouwing gelaten, omdat dit strikt genomen geen psychedelicum is. Deze e-learning biedt psychiaters inzicht in de actuele stand van zaken rond psychedelische therapieën en stimuleert kritisch denken over de inzet en implicaties ervan in de praktijk.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- kunt u zich een goed beeld vormen van zowel het verleden als het heden van het psychedelicaonderzoek
- weet u welke therapievormen reeds praktisch toegepast worden bij de behandeling van therapieresistente depressie (TRD), en welke zich nog in de onderzoeksfase bevinden
- bent u (beter) bekend met de veronderstelde werkingsmechanismen van psychedelica
- bent u (beter) bekend met de toepassing van psychedelica als behandeling van TRD
- bent u (beter) bekend met de risico’s en uitdagingen van behandeling met psychedelica