ADHD bij volwassen
De diagnose ADHD bij volwassenen wordt in Nederland pas sinds 1996 gesteld. Inmiddels is duidelijk dat bij circa 60% van de kinderen met ADHD de symptomen blijven bestaan en dat 90% ook als volwassene disfunctioneert. Voor veel patiënten betekent de diagnose eindelijk erkenning, maar er is ook discussie over overdiagnosticering. De gevolgen van onbehandelde ADHD zijn echter aanzienlijk, zowel persoonlijk als maatschappelijk: van werkverzuim en onderpresteren tot verslaving en criminaliteit. De POH-GGZ speelt een belangrijke rol in het signaleren van ADHD bij volwassenen. In deze nascholing wordt, op basis van recente literatuur en richtlijnen, ingegaan op herkenning, diagnostiek en behandeling van ADHD. De focus ligt op wat de POH-GGZ hierin kan betekenen. In BLOK A wordt ingegaan op het herkennen van ADHD en de rol van de POH-GGZ bij het in kaart brengen van symptomen. BLOK B behandelt diagnostiek en de behandelmogelijkheden. Hoewel een NHG-Standaard voor ADHD bij volwassenen ontbreekt, biedt deze nascholing praktische handvatten voor ondersteuning van deze patiëntengroep in de huisartsenpraktijk.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- weet je welke drie typen ADHD er zijn
- weet je hoe vaak en bij wie ADHD voorkomt
- weet je wat de oorzaak van ADHD is
- kun je volwassenen met ADHD herkennen
- ben je in staat de verwijsmogelijkheden te verkennen
- kun je de onderdelen van een volwaardige behandeling noemen