Nascholing voor en door zorgprofessionals

Atherosclerotisch vaatlijden (ASCVD) is een van de meest voorkomende oorzaken van mortaliteit en morbiditeit. ASCVD is voor een groot deel gerelateerd aan modificeerbare leefstijlfactoren zoals roken, beweegarmoede en overgewicht. Helaas lukt het veel hart-en vaatpatiënten niet om de doelen zoals die worden gesteld bij CVRM te behalen. Modificeerbare risicofactoren, die veelal overeenkomen met modificeerbare leefstijlfactoren, zijn ook veelvoorkomend bij patiënten die wachten op een hartoperatie. Mijn promotieonderzoek richt zich op de preventie van ASCVD en het optimaliseren van de lichamelijke en mentale fitheid van patiënten die zich voorbereiden op een hartoperatie.

Geneesmiddelenallergieën kunnen potentieel gevaarlijk zijn en worden daarom zorgvuldig geregistreerd in patiëntendossiers. Lang niet alle geneesmiddelenreacties zijn echter een allergie. Een reactie wordt alleen een allergie genoemd als er een onderliggend immunologisch mechanisme is aangetoond. Een onterechte allergieregistratie kan resulteren in een onwenselijke vervanging van het eerstekeuzebeleid. Psychofarmaca kunnen verschillende bijwerkingen geven die tot uiting komen in de huid, maar echt allergische reacties zijn uiterst zeldzaam.

Eczeem is een veelvoorkomende inflammatoire huidaandoening met een grote impact op de kwaliteit van leven van patiënten en naasten. Eczeem kan in de meeste gevallen effectief en veilig behandeld worden met dermatocorticosteroïden. Helaas ervaren veel patiënten, maar ook sommige zorgverleners, spanning of angst voor het gebruik van dermatocorticosteroïden, wat resulteert in een lage therapietrouw. Hierdoor worden veel patiënten onderbehandeld en ervaren zij onnodige ziektelast. Voldoende kennis over de werking, eventuele bijwerkingen, het adequaat voorschrijven van en voorlichting geven over dermatocorticosteroïden is nodig voor een adequate behandeling. Dermatocorticosteroïden hebben een anti-inflammatoire en antiproliferatieve werking en geven vasoconstrictie. Bij correct gebruik treden bijwerkingen zelden op en zijn bijwerkingen vaak reversibel. Vanuit het Nationaal Constitutioneel Eczeem Project (NCEP) worden binnenkort uitgebreide informatie en materiaal over onder andere constitutioneel eczeem, atopie, en de behandeling van eczeem beschikbaar gesteld aan zowel patiënten als zorgverleners. Aan de hand van een casus belichten we hier de belangrijkste aandachtspunten rondom dermatocorticosteroïden.

Steeds meer studies tonen aan dat de VExUS-score als indicator van fluid-(in)tolerance gerelateerd is aan negatieve uitkomsten, zoals acute nierinsufficiëntie en verhoogde mortaliteit. De VExUS-score is een eenvoudige bedsidetechniek om veneuze congestie niet-invasief te kwantificeren. Verder blijkt VExUS een betrouwbare tool te zijn om de druk in het rechteratrium in te schatten. Bij septische patiënten zorgt de combinatie van fluid-responsiveness en fluid-intolerance voor een ingewikkeld diagnostisch vraagstuk waarvoor de literatuur nog geen sluitend antwoord biedt. In dit artikel wordt uitgelegd hoe de fysiologie van deze processen in elkaar zit, hoe de VExUS-score wordt toegepast en geïnterpreteerd, en wat de klinische implicaties zijn.

Toediening van intrathecaal morfine is een methode van postoperatieve pijnstilling die hoofdzakelijk bij obstetrische en orthopedische chirurgie wordt gebruikt. Bij verschillende types laparoscopische chirurgie is het echter ook effectief. Wel zijn er bijwerkingen, zoals jeuk, misselijkheid, urineretentie en late respiratoire depressie, waarvoor profylactische medicatie moet worden gegeven of waarmee rekening moet worden gehouden. Richtlijnen zijn ambivalent over het gebruik van intrathecaal morfine, maar er is nog steeds geen andere regionale techniek die net zo effectief is en geen effect heeft op de ligduur. Ook systemische opiaten bereiken niet hetzelfde niveau van pijnstilling.

De belangrijkste symptomen bij een intoxicatie met calciumantagonisten zijn een verminderd bewustzijn of insulten, gastro-intestinale klachten en met name cardiale problematiek. De behandeling bestaat bij iedere patiënt uit laxatie en darmlavage. De hoeksteen van de behandeling bij een cardiogene shock is calciumsuppletie en high dose insuline euglycemic therapy (HIET). Blijft de cardiogene shock bestaan, dan dient laagdrempelig met een VA-ECMO-centrum te worden overlegd. Als VA-ECMO niet mogelijk is, kan CytoSorb-adsorptie worden overwogen. Intralipid wordt gegeven bij een refractaire cardiogene shock ondanks calciumsuppletie en HIET, waarbij VA-ECMO en CytoSorb niet kunnen worden toegepast.